Texte weiterer Mitglieder im HvAK

Rümcher un Verzällcher

Texte weiterer Mitglieder im Heimatverein Alt Köln

 

Katharina Petzoldt  Ludwig Sebus

Ludwig Sebus zom 95. Jebootsdaach                                                      
Mer kann et nit jläuve, ävver unse Ludwig ess jrad 95 Johre alt jewoode. Ich sagen unse Ludwig, denn wie söns keiner en Kölle ess hä met Kölle un dä Kölsche verbunge. Mer nennt in der „Grandseigneur des rheinischen Entertainments“. Hä ess allt si eije Denkmol.
Wa’mer in su süht un erlääv, dann künnt mer meine, im wör et em Levve luuter jot jejange. Wat ävver nit stemmp. Em Johr 1925  …bitte lesen Sie hier weiter…

    

Katharina Petzoldt  Hermann Hertling

Hermann Hertling zom 90. Jebootsdaach                                     
Hadder unse Hermann allt ens en Äktschen jesinn. Jo jo dat! Domm Frohch. Wä kennt in nit? Mer kennt in allt vun dä Spilljemeinschaff St. Engelbert, wo hä zick 1948 metjespillt hät. Do wor dä jrad 18 Johr alt. Ävver stadtbekannt jewoode ess hä durch de Kumede, dem Thiater vum Heimatverein Alt-Köln. Do ess hä zick 1960 met dobei un wor vun 1984 bes 2010 der Baas. Em Autoren-Verzeichnis weed hä der eijentliche Hausautor vun der Kumede jenannt. De kölsche Sproch ess si Element. Ich weiß nit, wievill Stöcke hä do jeschrevve hät, et Rejalt hatt un metjespillt hät. Hä wor, wie dät mer hück sage, de jod Siel un de Mamm (Papp) vun der Kompanie.
…bitte lesen Sie hier weiter…

 

Katharina Petzoldt    Marie Luise Nikuta

„Am Aschermittwoch ist alles vorbei…“ Bei unsem Marie Luise Nikuta wor et allt am Fastelovendsdingsdach, am 25. Febr. 2020, vorbei. E ech Kölsch Mädche hät för immer Tschüss jesaat. Et Marie Luise Nikuta ess met 81 Johre jestorve. Mer wäden uns Mottoqueen,  janz fies vermesse. Su e Mädche jov et nor eimol en Kölle. It wor Mundardtexterin, Komponistin, Sängerin. Wat dat jemaat hät kunnt keiner söns maache. Jedes Johr e neu Motto-Leed! Fastlovends-Dingsdach weed vum Fesskomitee et neue Motto för de nöhkste Fastelovendsession bekannt jejovve un mer moote nit lang waade, am selve Ovend wor dat neue Motto-Leed fädich.
…bitte lesen Sie hier weiter…

 

Otto Jäger  Dä Klütteboor

Minge Ühm Jupp wor esu richtich kölsch Orijinal. Hä hatt en Klüttehandlung om Ihrefeld. Met nem ahle Hanomag fohr hä zweimol de Woch noh Frechen ne Anhänger met Klütte holle.
Kollehändler wor ne schwere Berof, en hatte Arbeid. Om Wage mooten de Klütte jewooch wäde, et sollt jedesmol ene Zentner sin. Hä hatt dat Moß jot erus, he un do moot hä ne Klütte dobei dun ov eine eravnemme. Dann wood der Sack bes zom Hus jeschlepp un durch et Kellerfinster usjeschott.

Ming Bestemo, et Trautche, dät alles jenau kuntrolleere, och wann se met im verwandt wor. Se stundt am Finster, …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Otto Jäger  Uns KVB

Wat KVB heiß, dat weiß jo jeder. Et künnt ävver och „Kölner-Verletzungs-Betriebe“ heiße. Et letz stund en der Zeidung, dat sich en ahl Frau en der Stroßebahn schwer verletz hatt. Sei kunnt sich nit mih halde, wie de Bahn anfohr un es fies hinjeschlage.

Ich fahr jo off met der Linie 3 ov 4. Un wann mer erläv, wie die anfahre, rase un bremse, künnt mer de Motte krijje. Eimol fuhr ich vum Akaziewäch zom Frieseplaatz. Am Jödel dät die Bahn esu flöck anfahre, dat ich mich nit mih schnell jenoch fasshalde kunnt. Wat wor et Engk vum Leed: …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Jürgen Bennack  Kutt Ihr ens etz an siebzich Johr!

Et es wal jedem he hück klor:
Met siebzich es mer alt an Johr.
Mer kühmp beim op de Birje klemme,
vell winnijer beim Jläser stemme.
Un wann ihr meint, dat wör nit wohr,
kutt ihr ens etz an siebzich Johr!

Mer es ze alt, öm vell ze laufe,
beim Marathon, mem trimm-dich-Haufe.
Mer luurt der Sport vum Sofa us,
bloß simeleet es Sport Jenuss!
…bitte lesen Sie hier weiter…


Katharina Petzoldt 
Do bes noch nit lans Schmitz-Backes

„Do bes noch nit lans Schmitz-Backes“, ess e Wohrwoot, wat hück noch en Kölle jebruch weed. Ävver weiß och jeder, wat domet jemeint ess? Wä Schmitz heiß jehö’t bei der Kölsche-Huhadel, derer vun Schmitz.  Em kölsche Tilefonboch ha’mer fünnef Sigge voll vun de Schmitzens un domet mer all de Schmitze ungerscheide kann, krijjen die noch ne Beiname, dä bei se pass. Hät ne Schmitz en lang Nas, ess dat de Schmitze-Nas. Hät’e ne Puckel, ess dat der Schmitze-Puckel. Hät ne Schmitz kein Hoor, ess dat die Schmitze-Plaat. Ess ne Schmitz ze lang jerode, ess dat der Schmitze-Lang. Ess einer dönn, der Schmitze-Schmal. Su ha’mer noch der Schmitze-Jrön, de Schmitze-Möhn, der Schmitze Jäl, der Schmitze-Schäl, …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Katharina Petzoldt  Tennis för “Older-ages”

No ess et endlich esu wick,
Ich hann en mingem Levve Zick!
Met sechsich Johre en de Rent,
An´t Nixdunn och noch nit jewennt.

Su hann ich meer dann üvverlaat,
Wat hätts de dann ens jän jemaat.
Wat määt deer Freud, wat däts de jän?
Kanns maache luuter neu Plän!

Lang Zeidung lese, …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Inge Bildstein  Dat Alter

Su aff un zo do denk ich dran
Wat ich all för Ersatzdeile han
Se jon mer nit mih us dem Kopp
Kumme noch mih – dann wäd ich beklopp
Ohne de Stöpsele in de Ohre kann ich nit jon
Söns kann ich de Lück jo nit richtich verstonn
Vun dä Zäng will ich jo nit eesch schwade
Do sin mih Lücke wie Orijinale   …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Otto Jäger  Der Vatter beim Ford

Et jit do e luus Kreppenhännesje, dat muss ich üch verzälle.
Minge kleine Kusäng, dä Bätes, wor jrad en de Schull jekumme.
Wie dat dann esu es, dät dat Fräulein de Pänz usfroge: wie et en der Familich wör, un wo der Vatter arbeide dät.
Der Klein sat drop: „Beim Ford.“
Jitz wollt se et ävver janz jenau wesse. „Aha, bei der Firma Ford, arbeitet er am Band?“ , dät se wigger froge.
Minge Bätes woss et nit: „Ich froge doheim minge Vatter, wann der hück Ovend noh Huus kütt.“
Minge Ühm dät jrundsätzlich nix vun der Arbeit verzälle, wann hä möd un kapott vum Ford kom. Dozu wor hä vill zo fruh,  …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Otto Jäger  Ehschtens kütt et anders, zweitens wie mer denk

Minge Ühm Mattes wor allt wick üvver nüngzich Johr. Hä dät mieh un mieh avbaue un merkten, dat et op et Engk anjingk. Deswäge leet hä flöck sing nökste Verwandte kumme, öm noch jet janz Wichtijes zo rejele.
Wat kunnt dat nor sin, dat mer all aandanze sollte ? Dat Testament wor doch fädich !
Mer fuhre am nökste Ovend bei im hin. Dä Ühm hatt sich us em Bett jefrößelt un en singe Ledderstohl jesatz. Der Schlofanzoch schlodderte im öm de Bein. Hä wor nor noch Huck un Knoche. Hä bejrößten uns feierlich met singem ziddrige Stemmche un dann kom et: „ Ich wollt dat Testament ändere !“   …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Hans Werner Schulz „Bella Italia“

Anfangs der sechsier Johre, de „Fresswell“ un de „Möbelwell“ lochen jrad hinger uns, kunnt mer sich widder jet op de huh Kant läje för zo verreise. Ming Frau un ich hatten em Reisebüro en Reis an de italjänische Riviera usjesook. Och uns Mamm, die jän verreise dät, hatte mer met anjemeld. Et jov ene Zoch, dä vun Kölle tirek bes Ventimiglia durchfohr. Mer hatte Liejewage jeboch, domet mer uns op der lange Faht jet op et Ohr läje kunnte.

Dann soße mer jot em Zoch. …bitte lesen Sie hier weiter…

Gertrud Türk Der Lenz es do!

Wie weed et Hätz su fruh un leich,
wann et Fröhjohr sich jetz zeich.
Dat kom janz plötzlich üvver Naach,
un de Nator es opjewaach
un drängk un drängk jetz met Jewalt.
De Osterjlocke lüggen ald.

De Hätze weede widder jung,
et Fröhjohr brengk der rächte Schwung,
…bitte lesen Sie hier weiter…

 

Karl-Josef Lippemeier  De Trapp

De schönste Trapp vun Kölle
Die es un bliev em Jözenich.
Jetz well ich ens verzälle,
An wat die all erennert mich:

Zoesch erop, nohm jroße Saal
Do klemmp de janze Prominenz.
Un eesch…  bitte lesen Sie hier weiter …

 

Hans Werner Schulz  Unwedder em Hervs

De Blädder an Bäum un Strüch woren allt bungk jefärv, en Deil dovun hatt der Wind eravjeblose, un hä spillten domet an der Huuseck Dillendopp.
För drusse ze spille wor et allt ze kalt, doröm hatt et Evje sind Fründin Hanna besok. Die zwei Weechter woren en der Poppeköch am hanteere. En ehrem Iefer merkten se nit, dat drusse e Wedder optrok un der Sturm an de Finsterlade röddelen dät. Dem Hanna sing Mamm sat deshalv noh ‘ner Weil:  …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Hans Werner Schulz  Op Jöck

En de fuffziger Johre woren en dä Sambsdagsausgabe vum Stadtanzeiger sujenannte Tippeltoure (Wanderunge) beschrevve. Hin un widder, wann et Wedder metspillen dät, han ming Frau un ich esu jet ungernomme. Meschtens woren et Dagstoure, do moht mer jot zo Foß sin.
Eimol wor en Tour beschrevve, die uns interesseeren dät.  …bitte lesen Sie hier weiter…

 

Karl-Josef Lippemeier  Et Kühm – Rümche

Mer bruche uns nit länger ploge.
Mer sin alt längs in denne Johre,
Wo uns dat Zipperlein fädig mäht,
Uns säht, wie et jetz wigger jeit!

He ne Schnibbel un do ene Schnett,
Do bes widder e Stöckche quitt,
…bitte lesen Sie hier weiter…

 

Ins Kölsche übertragen von Maria-Luise Schweiger Dä kleine Hungk

Aan enem kleine Jeschäff för Jediersch kund mer lese: „Hungspänz zo verkaufe“. Dat kleine Fränzche vun jrad 6 ov 7 Johr kom vun singem Schullwäch an däm Jeschäff vörbei un fing an zo lese: „Hungs-p ä n z zo ver-kau-fe“. Hä nohm sich alle Mot zosamme un gingk en dat Jeschäff un frochten dä Verkäufer: „Wat soll dann su ene Hungk koste?“. Dä Verkäufer, dä och dä Besitzer vum däm Lade wor, meinten: „Zwesche 30 un 50 Euro“. Dat Fränzche greff en sing Botzetäsch zu trock dä Res vun singem Täschejeld erus. „Ich han ävvens nor 2,37 €, kann ich meer dann winnigstens doför die Hüng ansinn“? … bitte lesen Sie hier weiter…

 

Maria-Luise Schweiger Kindermungk

De Jeschichte eß ald ärch lang her, se künnt sich ävver och hückzedaachs su avjespillt han.
De „Tant Trautche“ wor de Schwester vun minger Mamm. E komisch Jestell vun Kopp bis Foß, mer kann och sage:“e Ribbegestell“. Vöre nix, hinger nix und en d’r Medde alt ens Jarnix.
Se lävte ehr Levve lang en d’r Deepejaß. Nit de fingste Jjäjend wie jeder weiß. Ävver se wonnte jän do. Jeder kannt Jeder un wat et Schönste wor, et wood sich jäjensigich noch jeholfe. Einer wor för d’r andere do. Dat wor domols noch esu.
Sei, de „Tant Trautsche“, all Nohbere nannten se nor “Trautche uus d’r Depejass“ wie se wigger heß, woß keiner, nor sei sälvs,…  bitte lesen Sie hier weiter …

 

Jürgen Bennack  E Jerüch

Mai weed et immer widder;
Kütt vörm November ihter.
Et es em Mai – noh’m Kalender –
Mih Jröns als em November.

Et Maijrön muss mer…  bitte lesen Sie hier weiter …

 

Maria-Luise Schweiger Klassetreffe noh 50 Johr – Wo es de Zick jeblevve?

1950 do woren mer in Kölle zusamme gekumme,
all han se de große Blos und d’r Schulranze genomme,
de Mamm meint: der Schlopp in de Hoore dä muß sin,
wie sühs do sons uus, wo kumme mer söns hin.

Jetz gingk et loß, met A B C un zwei Mol zwei,
och lesse kräte mer bal… bitte lesen Sie hier weiter …