Katharina Petzoldt

Marie Luise Nikuta                                                                 

„Am Aschermittwoch ist alles vorbei…“ Bei unsem Marie Luise Nikuta wor et allt am Fastelovendsdingsdach, am 25. Febr. 2020, vorbei. E ech Kölsch Mädche hät för immer Tschüss jesaat. Et Marie Luise Nikuta ess met 81 Johre jestorve. Mer wäden uns Mottoqueen,  janz fies vermesse. Su e Mädche jov et nor eimol en Kölle. It wor Mundardtexterin, Komponistin, Sängerin. Wat dat jemaat hät kunnt keiner söns maache. Jedes Johr e neu Motto-Leed! Fastlovends-Dingsdach weed vum Fesskomitee et neue Motto för de nöhkste Fastelovendsession bekannt jejovve un mer moote nit lang waade, am selve Ovend wor dat neue Motto-Leed fädich.

Et Marie Luise hät et em Fasteleer nit leich jehatt. Sich jäjen all die Käls durchzesetze, wor schwer. Et ess ehr ävver jelunge un de bekannteste und beliebteste Krätzjenssängerin em kölsche Fasteleer jewoode. Met ehrer fussije Pürk, en ehrem „Köbe-Dress“, nit Dress nä dress up, dat ess Neukölsch un meint wie einer aanjemustert ess, wor et Marie em Fasteleer dä Knüller. En der ein Hand et Mikro en der andere ne Kranz Kölsch su tirvelten it üvver de Bühn un hät Stimmung en jede Saal jebraat. Ens avjesinn vun de Motto-Leeder woren dat immer Leeder met Texte uss dem Levve un wie dat Levve su spillt. Hät mer noh ner Feer eine zevill jepött, liet mer et Bess die Blechkess stonn un fäht met der Stroßebahn noh Huss. Su kom et dann och zo dem schöne Leedche: „Weiß de wat, mer fahren met der Stroßebahn noh Huss…“ wo selvs der domolije Verkehrsminister Schäuble im för jrateleet hät.

Met 13 Johre hät et Marie Luise em kölsche Kinderchor et ehschte kölsche Leedche „Mer feere Fastelovend“ jesunge. Av dem Johr 1968 wor et Marie nit mih opzuhalde. Et wor em „Literarischen Komitee“ met dem Leedche „Däu mer doch der Naache“ un de ehsche Schallplaat kom eruss. Vun do aan  jingk et richtich loss! En all’ dä Johre hät et sich 160 Fastelovendsleeder enfalle loße, ens avjesinn vun en jedem Johr e neu Motto-Leed, die et dann och selvs komponeet un jesungen hät. Dodrunger Leeder wie:“Dat ahle Sofa“, „Wenn de Engelcher ens Fastelovend feere“, „Ne Jrosche för Ies“, „Janz Kölle ess e Poppespill“. 1974 hät et et jeschaff,  bei der Steubenparad en New York metzemaache un zesamme met de Rut Funke bei denne om Wage ze stonn.  1987 un 1991 wor et in Windhoek beim Fastelovend en Namibia en Afrika.  

Et Marie Luise Nikuta hät en Kölle alle Priese jewonne, die et zo jewenne jov. Mer kann se jar nit all opzälle, denn et sin’er üvver 18 Stöck. He nor e paar:

Die goldene Willi-Ostermann-Medaille, der Verdienstorden in Gold vom Festkomitee Kölner Karneval, Verdienstorden der Roten Funken, Der Rheinland-Taler….Die Leeder vum Marie Luise Nikuta sin Kölsch „Liedgut“ jewoode un wäden, wie die Leeder vum Willi Ostermann, noch en 100 Johre jesunge.

2014 hät et dann, och weil et allt jet malätzich wor, noh ville Johre singe Avschied vum Fasteleer bekannt jejovve, wat dann en jroße Feer op dem Heumaat wor. Ävver dat wor nit et Engk. Wigger hät et de Motto-Leeder  jeschrevve, nor hät et die dann nit mih selver vörjedrage.

E ech Kölsch Mädche sät: „Tschüss! Maat et jot. Mer süht sich“. Dat lo’t jetz vum Himmelspözje op sing Vatterstadt und sät wie der Willi Ostermann: „…wie jän ich dich mi Kölle hatt.“

 

Katharina Petzoldt