Inge Bildstein

Dat Alter

Su aff un zo do denk ich dran
Wat ich all för Ersatzdeile han
Se jon mer nit mih us dem Kopp
Kumme noch mih – dann wäd ich beklopp
Ohne de Stöpsele in de Ohre kann ich nit jon
Söns kann ich de Lück jo nit richtich verstonn
Vun dä Zäng will ich jo nit eesch schwade
Do sin mih Lücke wie Orijinale
Et Knochejerüst hät och sin Mucke
Na jo, et hät och allt vill Johre om Puckel
Laufe kann ich och nit mih jot
Ming Enerjie is allt zick langem fott
De Knee losse mich off em Stech
Es do e neu Kneejelenk en Sich
Dä Doktor hät jesaat, do köm ich nit drüm rum
Ävver sull ich mer dat ähnz noch andun?
Do nemm ich doch levver Pille, die maache zwar jet irre
Ävver besser als unger em Messer lieje
Mer weeß jo wie su en Narkose wirkt
Hingerher is dat Ovverstüffje total verwirrt
Et jitt von Pferdesalbe e apl Rezepp
Ävver ich ben doch kei Päd – bin noch nit jeck.
Wer hätt dat jedaach, wat dat Alter su brenge kann
Un trotzdäm stonn mer immer noch unsere Mann

Hoffe mer, dat dat noch lang esu bliev
Hä wor at widder dat Mädche us Nippes dat üch dat schriev